Geboren en getogen in Nootdorp ben ik, Caroline Aalbers (28-07-1976), via mijn vader in aanraking gekomen met de drafsport. Al snel ben ik, in 1992, begonnen aan de opleiding in Deurne en liep ik stage bij (uiteraard) Guus Knijnenburg in Nootdorp en Jan Hoejenbos in Lijnden.

Mijn eerste koers won ik op de baan van Alkmaar met Glenda D, een paard uit de training van Rob van Toor bij wie ik destijds werkzaam was. Vervolgens ging ik aan de slag bij Rob de Vlieger, een periode waarin ik successen boekte met o.a. Henny Meerdijk en in het monté genre met Hunter Stew Boko en Jose Boszorg. Mijn dertigste zege, het aantal te behalen overwinningen voor een pikeurslicentie, boekte ik met Nicky Norton.

Na een jaartje Australië pakte ik de draad weer op door bij Barry te Pas te gaan werken, wiens entrainement was gevestigd op het terrein van Cees Roeling in Leidschendam. Voor Cees Roeling behaalde ik ook mijn eerste zege als zelfstandig trainer, namelijk met Litmana.

In 2003 ben ik mijn eigen entrainement begonnen in Leidschendam. In 2005 verhuisde ik met mijn entrainement naar Callantsoog.

Ik ben letterlijk tussen de paarden opgegroeid, mijn vader was eigenaartrainer/rijder net als nog twee broers van hem. Vanaf mijn 8ste jaar ging ik bijna iedere schoolvakantie helpen bij Aad Pools. Daarna via de hippische opleiding in Deurne begonnen als leerlingpikeur en daarna nog ongeveer vijf jaar bij Cees Hetteling gewerkt. Vervolgens buiten de sport aan het werk gegaan maar wel altijd als gastrijder actief gebleven.

Nu als partner van Caroline help ik in de weekenden en ga ik zoveel als mogelijk mee naar de koers. In totaal zo’n 300 koersen en 25 kortebanen gewonnen. Hoogtepunten waren de winst in sprintkampioenschap van Alkmaar (2x), Stayerkampioenschap van Friesland en in 2009 Nederlands kampioen op de kortebaan.

Ik ben Henk Dassen en als 10 jarige jongen ging ik met mijn oom, die ook harddravers had, mee naar de koers. Ik heb nog het afscheid van Quicksilver S op Mereveld meegemaakt.

In 1969 ben ik leerling-pikeur geworden. Ik heb gewerkt bij Willem Strooper, Martin Vergay, Siem Hartman en weer bij Martin Vergay waar ik mijn 20e overwinning met Ken Williams behaalde en pikeur werd.

De drafsport loopt als een rode draad door mijn leven omdat mijn zoon ook in de drafsport is gaan werken. Ook heb ik 20 jaar in het bestuur van de kortebaanvereniging West-Friesland uit Schagen gezeten. Ik ben altijd voor de hobby en plezier paarden blijven trainen bij Hans Ruygrok, Peter Strooper, Hugo Langeweg. Sinds 2018 ben ik aan de slag bij Caroline Aalbers, waar we in een ontspannen sfeer en respectvol met de paarden aan het werk zijn.

Mijn naam is Rosa dekker. Vanuit mijn opleiding dierverzorging ging ik opzoek naar een stageplek. Omdat mijn interesse bij de paardensport lag ben in die hoek gaan zoeken en kwam ik bij Caroline uit. Dit is een hele andere tak van paardensport dan ik gewend was en daar wilde ik graag kennis mee maken. Februari 2018 ben ik begonnen met stagelopen en na mijn stage ben ik aan de stal verbonden gebleven. In vakanties of weekenden help ik graag mee op stal of tijdens de koers. Je werkt in een fijn team en mag met fantastische paarden werken.

Mijn naam is Hans Bruin. In mijn jonge jaren heb ik regelmatig paarden uitgereden bij Manus Bouwhuis in Hilversum. Door werk en tijdgebrek was ik niet meer actief. Wel ben ik het altijd blijven volgen en geïnteresseerd gebleven in de drafsport.

Voor mijn 60ste verjaardag heeft Marieke, mijn vrouw, Caroline benaderd om te vragen of ik weer eens een paard mocht uitrijden. In de tussentijd ben ik met vervroegd pensioen gegaan en heb ik alle tijd.
Na vijf jaar help ik nog steeds met veel plezier twee keer per week op stal. Samen met een enthousiast team in een prachtige omgeving.

Sinds 2011 ben ik verbonden aan het entrainement. Nadat ik de opleiding Paardenhouderij had afgerond ben ik voor de stal gaan werken. Dit heb ik een kleine 4 jaar gedaan. Ook heb ik toen mijn monte-vergunning gehaald en de merrie Amra EMC gekocht die toen in training stond op de stal. Diverse keren ben ik met haar gestart in de Monte waarbij we vrijwel altijd in het geld liepen. De mooiste prestatie was 2e worden tijdens het NK Monte in 2013. Met Aboriginal Mirage heb ik mijn eerste overwinning mogen halen in 2013. Hierna ook nog een overwinning met Cha Cha Cha in 2017. Daarnaast heb ik ook verschillende plaatsen gereden met andere paarden uit de stal. Momenteel werk ik in de zorg en ben ik in mijn vrije tijd regelmatig aanwezig op stal en op de koers.

Mijn vader had vroeger dravers dus de drafsport zat er bij mij al vroeg in. Bij Willem Strooper in Callantsoog ben ik begonnen als leerlingpikeur en in 1970 behaalde ik mijn eerste overwinning met het paard Geisha Double. In 1973 ben ik winterkampioen geworden met Frits W. Met het paard Juanita had ik een goede band en heb ik 17 overwinningen behaald. Mijn twintigste overwinning heb ik behaald met Lestavil van eigenaar J. Kuijper daarmee behaalde ik de status pikeur.

Daarna ben ik nog enkele jaren bij Willem Strooper gebleven en toen ben ik uit de drafsport geraakt. Ik bleef wel koersen en kortebanen bezoeken. Toen ik wat meer vrije tijd kreeg ben ik gaan uitrijden voor de hobby. Eerst bij Cornelis Vergay en nu vanaf 2015 met plezier bij Caroline.

In 2013 ben ik begonnen met een stage op het entrainement. Daarna ben ik verbonden gebleven aan de stal. Wonend in Callantsoog ben ik ook altijd dicht in de buurt. Op mijn 16e verjaardag kreeg ik het paard Videx Sr van mijn moeder. Toen ben ik ook mijn monte vergunning gaan halen. Van beroep ben ik nu metaalbewerker elektra in de jachtbouw en zijn de paarden mijn hobby gebleven. Op stal helpen vind ik leuk omdat ik graag buiten ben en het fijn vind om met de paarden bezig te zijn.

Van huis uit hebben wij niet veel met paarden. Caroline had op school een vriendin met een boerderij en twee pony’s. Daar werd ze besmet met het paarden virus. Aan diezelfde weg kreeg ze later een verzorg pony, toen die wegging heeft Joop aan Nico Post gevraagd of ze bij Guus Knijnenburg kon komen helpen. Melanie, de vrouw van Nico, werkte daar. Ze was direct gek van dat soort paarden en wilde dan ook na de MAVO naar Deurne om leerling pikeur en later pikeur en trainer te worden. Caroline kreeg een paard van een eigenaar en daarmee heeft Ank geleerd met paarden om te gaan.
Ze ging vaak mee en kreeg hem dan in haar handen. In het begin wat huiverig maar dat werd al snel vertrouwd.

Toen Caroline in 2004 (een jaar na het opstarten van haar bedrijf) haar been brak heeft Joop samen met Jaap Terstal de stal gerund. Joop heeft altijd veel op stal geholpen toen Caroline nog in Leidschendam zat. Na de verhuizing naar Callantsoog gaan we elke week op woensdag die kant op.

Vanaf het begin zijn we eigenlijk altijd naar de koers gegaan als Caroline moest rijden. Ook naar het buitenland; België, Duitsland, Frankrijk. Joop is zelfs een keer met Tennessie Forest mee naar Zweden geweest. Tennessie is het paard dat een collega van Joop voor Caroline gekocht heeft toen hij te koop kwam bij de heer Roeling. Tennessie is voor Caroline haar begin jaren als trainer heel belangrijk geweest. Hij heeft het heel lang erg goed gedaan en was ook een fantastisch paard in de omgang iedereen was gek met hem en wij hebben ook heel erg van hem genoten.

Nu gaan we nog steeds zo vaak mogelijk mee naar de koersen. De lange afstanden worden voor Joop wat teveel maar in Nederland gaan we altijd nog en als het nodig is, gaat Ank met de vrachtwagen mee naar het buitenland. Dan kan ze met de paarden stappen en de spullen schoonmaken. We zijn blij dat we haar daarmee kunnen helpen.

Vanaf mijn tiende bezocht ik regelmatig Manege Noot in Callantsoog. Daar kreeg ik les en heb ik later zelf ook les gegeven. Toen ik mijn vriend Jack van Klaveren ontmoette kwam ik met dravers in aanraking doordat zijn vader een entrainement had in Callantsoog. Daar heb ik veel op stal geholpen en ik ging weleens met Anton mee naar de koers. Bij Hans Ruijgrok en Peter Strooper (de neef van Jack) heb ik wat paarden onder het zadel gereden.

Toen Caroline in Callantsoog kwam, ben ik daar af en toe gaan rijden onder het zadel en tegenwoordig ook op de kar. Het is altijd heel lekker ontspannen om een ritje op het strand, de baan of door het bos te maken. Als Caroline naar de koers is, ga ik soms samen met Ilse voeren en de paarden binnenhalen.

Mijn ouders hadden vroeger een boerderij. Daar huurde Harry van Ooijen een kamer toen hij bij een dravereigenaar in de buurt werkte. Met hem ging ik mee en zo kwam ik voor het eerst met dravers in aanraking. Giel van der Togt vroeg of ik bij hem wilde komen werken en dat heb ik twaalf jaar gedaan. Daarna heb ik twaalf jaar bij Hugo Langeweg gewerkt. Veel goede paarden mogen rijden en ongeveer 350 koersen gewonnen. Met als hoogtepunten de Grote Prijs der Lage Landen en een grote koers in Oostenrijk met Eibert Vrijenesse. En daarnaast ook een mooie tweede plaats in de Derby met Captain Morgen.

Sinds 2012 rij ik voor de hobby 1 dag in de week paarden bij Caroline. Het is fijn om mijn oude hobby/beroep op deze manier weer te kunnen uitvoeren. De sport ben ik altijd blijven volgen met af en toe een bezoek aan een koers of kortebaan. Het gaat nooit helemaal uit je bloed.

In 2008 ben ik begonnen als stagiaire. Omdat ik tijdens mijn stage te maken had met zulke leuke paarden als Tarzan Weber en Tennessie Forest, was ik vrijwel direct verliefd of het type paard. Caroline gaf me alle kansen om te rijden/verzorgen en ook mee op wedstrijden. Vrij snel bleef ik in weekeinden en vakanties, wat later door ging in voltijd werken. Ik ben nog even leerling-pikeur geweest, met 1 overwinning. Ook heb ik mijn vrachtwagenrijbewijs mogen halen, waar ik nu nog steeds plezier van heb. Mijn eerste eigen paard was een draver van de stal: Yrret Vrijthout. Ook mijn 2e paard is er een uit onze training: Ipse LB.
Inmiddels heb ik een carrière switch gemaakt, maar de paarden blijven in me hart, wat inhoud dat ik met liefde nog op zondag en vakanties vaak op stal ben te vinden. Ik vind het een top stal, met een groot hart voor de paarden!

Mijn naam is Amy Wijnants. Ik ben 24 jaar en geboren en getogen Callantsoogse.

Op mijn vierde ben ik begonnen met pony rijden en de liefde voor paarden groeide al snel uit tot een ware passie.

Toen ik zeven jaar oud was namen mijn ouders mij voor de eerste keer mee naar Duindigt en ik was gelijk verkocht! Een jaar later verscheen ik voor het eerst met mijn pony aan de start van de minidraverij op Alkmaar. Helaas niet het begin van een glansrijke carrière als pikeur.

Maar tot op de dag van vandaag ben ik graag met paarden aan het werk. De drafsport blijft altijd een speciale plek in mijn hart houden.

Mijn naam is Ilse en woon in Callantsoog. Ik kom uit de wedstrijdatletiek wegwedstrijden. Van de 3000 meter tot de marathon. Deze sport ben ik op 6 jarige leeftijd begonnen. Tot er in 2006 een einde aan kwam. Tijdens het trainen op het strand kwam ik regelmatig dravers tegen en dat wekte mijn interesse. Ik had Tessa de Haas ontmoet en zij had een entrainment. Zij vroeg aan mij of ik voor de draver Simmie Rider wilde zorgen.

Op Koninginnedag werd ik voor gesteld aan Caroline Aalbers. Zij vroeg of ik af en toe wat wilde rijden. Dat doe ik onder het zadel en achter de sulky. Zelf kon ik niet meer hardlopen maar de paarden wel. Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds op stal wanneer nodig.